Zamansız Şiiri - Şiirimsi Adam

epey sustum,
kenara büzüldüm,
eğildim,
kaldım bi süre...
yabani sıyrıklarla kanadım,
tebessümlere yalanları buladım...
boyadım suratımı
en turkuaz zamanlara,
saçtım ellerimle
kağıtları bir bir,
sevda artıklarıyla yamaladığım...
bir filmde aradım,
içinde piyanonun
ağıtlara karıştığı,
yakın çekim
uzak kalmış yalnızlıkların olduğu...
sallanan sandalyenin
gıcırtılarında ararken
kalabalık çığlıklarını,
camın öte yüzünde
korna sesleriyle doluşan caddelerin
ıslak kaldırımlarını izlerken her gece,
şehirlerin karanlığını yırtan
gözlerimi aldatan ışıkları
doldurdum heybeme,
yarın doğsun diye
yeniden güneş...
daktilonun kırık tuşlarının
yağsızlığıyla seslenirken zamanlar,
ellerim boş,
kalbim intihar rotasında,
telefonun başucunda bekledim
uyumaksızın
ve yorulmamacasına...
artık hayat,
'herkes kendi bacağından asılır'larla dolmuşken,
zamansız geldin sen...
ya da çok erken...