Göhsüme bir ateş düştü zamansız
Harman gibi tütüp yandırdı beni
Umursamaz oldu beni vijdansız
Kaf'dağin ardına gönderdi beni
Böylemi dost olur insan dostuna
De hele yàr senin bana kastin ne
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla