Can evimden vurur gitmelerin
Engel olamam göz yaşlarıma
Bir kere olsun gitme ne olur
Bir kere olsun beni anla
Yavaş yavaş gel yanıma
Otur baş ucuma
Bir de sen terk etme beni yar.
Sığındım yüreğimle göz yaşlarıma
Tükettin umutlarımı
Korkuyorum artık yalnızlıktan
Sefil yalanlarının kurbanı oldum
Sana hiç bir zaman sahip olamadım
Ne elini tuttum ne sevdiğim diyebildim
Bir kere olsun güldürmedin beni
Senden ayrılmayı düşünmezken
Bir anda kendimi çemberin dışında buldum
Geceleri uyuyamaz oldum seni düşünmekten
Korkar oldum sensiz uyanmaktan
Seni sevdim seveli mutlu değilim
Acılar hep pusuda bekler
Sen yeni aşklara yelken açarken
Ben gittikçe içime kapandım
Senden başkasına yar diyemem ve her yari de
Koynuma alamam her şey zamansızdı
Benim seni sevmem zamansız
Senin beni terk etmen zamansızdı.
Ama şunu anlamaya başladım
Ben istemesem de gideceksin
Sen beni sevmedin sevmeyeceksin
O kömür karası gözlerin bana haram
Sana olan sevdam yasak bana
Biliyorum ki ne sen ne ben bir birimize ait değiliz
Ben zamansız sevdim sen zamansız ayrıldın.
Z. ÖZKAY 4 Temmuz 2006 - Karaman
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dinlediğim bir müzikten etkilendim ve esinlenerek yazdım geçmişinde bana verdiği duygusal anılardan dolayı kaleme aldım. Çok duygusal bir insan olduğum içinde ortaya böyle bir şiir çıktı. Not: bu şiir yeniden düzenlenmiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!