Zamansız Şiiri - Efecan Özkurt

Vaktinden çok önce olgunlaştı bu ulu ağacın meyveleri
Çürümeye yüz tuttular, potansiyellerinin gölgesinde
Aynadan yansıyorlar, saçlarımın arasına dökülen aklar
Hissizleştik günden güne, dilimizde tatsız küfürler

Sorulmadı hiçbir yanlış, duygularımız diri diri gömüldüler
Derinlere salınmış köklerimiz, yerimiz bir derdimiz bir
İçi boş gövdeler, hayaletler dolaşıyor bu mezarlıkta
Toplanıyor kara bulutlar, yağmur damlaları düşüyor yapraklara