Zamansız Şiiri - Sedat Bolu

Yeniden doğmuşcasına,
Dersliğin topal masasında...
Yeni açılmış, defterin kokusuyla...
Hecelemeye başlarken alfabeyi
Her sayfasında
Yeni bir kapı,
Yeni bir yelken açar denizlere...
Saat dokuza doğru
Tozlu camlara sürtünmüş
Parmak izlerinin arasından
Gözleri kamaştıran
Sarımtırak ışığı vurur güneşin
beyaz sayfalara..
Bir birini öperken sayfalar
Öpüşmeleri çoğaldıkça
Üç beş derken
Geçerken sekize
Siyahlanmaya başlamış sayfalar
Hiç farkında olmadan
Karartmış kurşun kalem
Kömür edasında
Ne kokusu kalmış üzerinde
Ne de yansıyan güneşin ışığı
Tutmuşum defterin
Orta sayfalarından
Başaşağı etmişim
Rüzgar dansa kaldırmış sayfaları
Parmaklarımın arasında fış fış eden sesi
Savurmuşum rüzgara daha bir inat
İki parmağımın arasında kalmış
Yarımdan biraz daha az kağıt parçası
Bıçak kesiği gibi ortasından
Üzerinde bir yazı
Seni ile başlayan -yorum ile biten
Baktım göz ucuyla
Güzel bir yazı
Benim yazım bellidir
Her bir harf özgürlüğüne kavuşmuş
Birer kuş gibidir
Biri şarka biri garpa uçar
Bu yazıda mübarek
Her bir harf çevik bir asker gibi
İntizamdan ödün verilmemiş
Zamanı hiç değil
Rüzgarın uçurduğu sayfaların peşinden koşup
Bulup birleştirmek