Zamansız. Şiiri - Zeyneb İçli

Bir başkasının cesaret edemeyeceği şekilde hırpaladım bir üflemeyle vücut bulan varlığımı..Serinti vermeyen bir ağacın gölgesinde uzunca bir süre pekâlâ kaldım. Kalmam kapı eşiğinde kalmaya benziyordu ,içeri giremeyecek kadar dirayetli lakin kapıyı kapatamayacak kadar da cesaretsiz idim. Velhasıl, güneşi istemiyordum fakat gölgede de serinlik bulamıyorum. Ne tam bir kopuş, ne de varış hakkıyla ..Öylesi yarım öylesi zûl...