Suskun bir gecenin zifiri korkusudur yaşamak;
Bir gülüşte bin hüzün taşır beden.
Gölgesinden korkuyor insan,
İnsan ki ne gaddardır oysa ki...
Gizli bir örtüye bürünmüş efsunlu kadın
Gözlerinde intikam alevi tütmekte.
Güneşe öfke duyar yetim çocuklar
Çünkü yer yok dünyalarında aydınlığın rengine.
Sokakta başı boş bir köpek durur
Kemikleri tüylerinin altından görünür.
Gün biter, güneş batar, gece çöker
Ama bitmez yine de ademoğlunun serüveni...
Kayıt Tarihi : 21.4.2016 16:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!