Zamansız Şiiri - Mehmet Ekici (taha)

Çevirince yüzümü göğün yıldızlarına
Nedendir bir telaşe sarıyor yanağımı
Bir keder ve kuşkuya kapılınca yüreğim
Zamansız mekanları aşıyor koşar adım

Benden uzaklaştıkça yakınlaşırdın bana
Bu halin azabını benden başka kim bilir
Yaşadığın zamana asalet bürünürken
Ardın sıra bakmadan peşimden geliyordun

Aşkı hatırlatmaktan usanmıyor şarkılar
Seni yazsam, hep yazsam bitiremem bilirim
Gecelerim tutsağın gündüzüm rehinendir
Sıcağın ve soğuğun ikisi de yakıyor

Gözlerimde buruşuk bir veda kaldı bana
Zannederim sensizlik ölümün diğer adı
Seni hatırlatacak hiç bir şey yok yanımda
Bu nasıl bir günah ki boyna af diliyorum

Çevirince gözümü göğün yıldızlarına
İki damla gözyaşım okşuyor yanağımı
Kedersiz ve kuşkusuz çarpıyorken yüreğim
Zamansız ve mekânsız bir a’raf benimkisi

Ağustos 2012, Mersin