yaşadığım en çocuk,en erken,en platonik,en eksik,en tam...
zamanlı yada zamansız kestiremediğim..
evet derken,hayır demem gereken aşklara,
her seferinde bir öncekinden beter batarken balçık yollara,
her seferinde bir öncekinden beter gömülürken yüreğimin mağma tabakasına...
yanmaktayken kurtulamamacasına..
ne de iyi ettin geldin değiştirdin hayatımı demişken,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
