Saat kaç oldu,
Bilmezdim oysa!
Çünkü BEN zamansızdım.
Günlerin boşluğuna,
Adım yazılırdı,
Defalarca defalarca…
Bıkmadan, usanmadan.
Kalan yitik zamanlarda,
Silineceğimi bile bile,
Bekleyişe,
Umut papatyaları topladım,
İçimdeki küçük ÇOCUK’la..!
Son kalan tebessümler eşliğinde….
Kayıt Tarihi : 9.3.2010 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)