Bu günlerde buram buram İzmir kokuyor burnumda
Öyle ki zamanlı zamansız
Yumup tekrar açıyorum gözlerimi.
Belki diyorum,
Belki dönmemişimdir...
Zaman yalandır.
Ama ne fayda!
Ne deniz var yerinde,
Ne de karşı balkondaki yaşlı teyze...
Ben belki o şehirdeyim
Ama
Şehir benden uzakta…
Bu günlerde buram buram İzmir kokuyor burnumda
Öyle ki zamanlı zamansız
Çınlıyor kulaklarım...
Kâh vapur ıslığından
Kâh martı çığlığından
Kâh minik Ege’nin hıçkırığından.
Silkeleniyorum
Neredeyim bilmeden
Sonra bir bakıyorum
Başka bir şehir kalabalığında
Yalnızım caddenin orta yerinde
Arabaların klaksonu vapur sandığım
Karşı binanın tepesinde karamsar karga
Minik Ege bile yok sokakta...
Ben belki o şehirdeyim
Ama
Şehir benden çok uzakta…
Bu günlerde buram buram İzmir kokuyor burnumda
Öyle ki, uykumda sıçrıyorum
Zamanlı zamansız
Geç kaldım diye okuluma...
Saatsiz zamanlarda kalmış öğrenciliğim
Düşüyor aklıma
Bir telaş hazırlanıyorum
Kalemim, kâğıdım
Notlarım
Asetatlarım
Gözlerim kapalı arıyorum geçmişi
Açarsam
Kaçar diye korkuyorum
Apansız heyecanım...
Geri gelmişken diyorum,
Hatta yeri gelmişken diyorum,
Yaşa
Emelim yaşa
Bulamazsın belki bir daha...
Sen belki o şehirdesin
Ama
Şehir senden çok uzakta…
Kayıt Tarihi : 14.12.2009 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hatta yeri gelmişken diyorum,
Yaşa
Emelim yaşa
Bulamazsın belki bir daha...
Sen belki o şehirdesin
Ama,
Şehir senden çok uzakta…
Böyle güzel şiiri Emel kardeşim yazabilir diyorum; İzmir kokan gönüller sağ olsun yeter; iyi ki varsınız... 10 puan... Ant.+... Sevginin en güzeline layıksınız...
TÜM YORUMLAR (7)