Sen hep tanıdığın o şehrin
Saatinde yaşıyordun zamanı
Oysa ben;
Akşamın esmerliği çökmüş
dağlarımda karların
Bozkırlarım da yeşil otların
Güllerimde dikenlerin
zamanını yaşıyor
Aklımca ölümü erteliyorum...
zamanlarımız hiç tutmadı seninle
Sen ölümsüzüm yaşayacağım derken ebediyetçe
ben,
istemesemde biliyorum
çeyrek kaldı ölümüme...
07.11.1995
00.15
Kurucaşile
Kayıt Tarihi : 4.9.2002 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)