Zamanlanırken Şiiri - Reşat Öztoprak

Zaman, hırpalayıp her yanımızı
Tozlu raflarda duran kitaplar gibi
Eskitiyorsa sayfalarımızı

Elbette utanmalı

Sonra düşünüyor insan
Ne kalacak ki bizden geriye
Kül ve dumandan başka

Diktiğimiz dikili taşlar
Ve süslü mezarlar
Ölülere ağaçtan yeşilden geçilmeyip
Yetişilemiyorsa bir türlü
Ve nefes alanların sokakları betonlarla süslüyse
Merak ediyor insan kim utanmalı

Bizden geriye kalan
Biraz kül ve duman

Bir kuş vuruluyor her seferinde
Barış, bayrak, millet uçaklarının seslerinde
Namluların uçlarında ceylanlar ölüp tükendi
Tek tek vuruluyor geride kalanlar
Vatan sağolsunların ayak seslerinde
Merak etmemeli insan
Aynaya yüzünü döndükçe utanmalı

Biraz kül ve biraz duman için
Utanmalı