Kanayan yarama tuz basmayı,
Acıyan yeri iyice acıtmayı,
Her gece oturup ağlamayı,
Zamanla öğrendim.
İsmini soğuk duvarlara yazmayı,
Harf,harf,hece,hece okumayı,
Yıllar sonra bir çizik atmayı,
Zamanla öğrendim.
Kalbimi sevginle ısıtmayı,
Gözümden gönlüme nehir gibi akmayı,
Gidişinle bu yüreği dağlamayı,
Zamanla öğrendim.
Gece gündüz resmine bakmayı,
Resmine bir mermi çakmayı,
Onlarla yetinmeyip yakmayı,
Zamanla öğrendim.
Hasan Demir
(30.01.2011)
Kayıt Tarihi : 5.3.2011 23:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/05/zamanla-ogrendim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!