Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yeni şiir yok mu
Bu aralar biraz ihmal ettim buraları Yeşim şairem. Bu günler biraz konsantrasyonumu bozdu.
Emrah Şairim;
Şiirinizi beğenerek okudum.
Müthiş derin ve düşündürürcü.
'Lise öğrencisi Deymın anne ve babasının kendisi fazla kısıtlamalarından şikâyet eder. Kısıtlı özgürlüğünü bir parça hürriyete kavuşturmak için en azından sabahları kendisi kalkmak ister. Dedesinin çalar saat koleksiyonundan seçtiği bir saatle sabah kalkar. Sıradan bir okul gününe uyandığını sanan Deymın aslında babasının yaşadığı zamanla kendi yaşadığı zaman arasında bir geçiş yaşar.' (Stephane Daniel- Zamanda Yolculuk kitabından alıntıdır)
Şiirde bu kitaptaki gibi duygusal zamanlar arası geçiş yapar gibi dizeler yazmış.
Tebrik ederim.
Teşekkürler Osman hocam,
Yorumların çok değerli, yorum yapmak İçin yapmıyorsun, gerçekten üzerinde düşünüyorsun. İnsan değer verdiği insanın fikirleri ile ilgili düşünür.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta