Zamanla İnsan Şiiri - Resul Civcik

Şu dünyaya geldik ana rahminden
El bebek gül bebek sevilmedik mi?
Atmış belki yetmiş yaşar tahminen
Dönmek için geri verilmedik mi?

Zaman akıp geçer bütün hayatın
Koşacaktır senin özgür kır atın
Gül eğlen çoş asmayasın suratın
Kader ağı ile örülmedik mi?

Varsın hırsı ile eller delirsin
Onun bir gün namazını kılarsın
Güç takadın bittiğini bilirsin
Beyaz kefenlere dürülmedik mi?

Bir yudum sevgiye muhtaç olursun
Ya sokakta yada yurtta kalırsın
Kimse bakmaz bir köşede ölürsün
Kara topraklara serilmedik mi?

Kader tuzak kurup yollara pussun
Barışık ol eller varsın hep küssün
Resuli'nin saçlarına ak düşsün
Azda olsa diri görülmedik mi?