Önce hayatın ne kadar karışık olduğunu anlarsın Sonra hayatı çözmeye çalışırsın Bir süre sonra başaramayınca Vazgeçersin, yaşamaya devam edersin Çoğu zaman aynı şeyleri yaşarsın Tek fark başlangıçlar olur Aynı sonuçları yaşarsın hepsinde Sonra aynı kargaşanın etrafında döndüğünü anlarsın Zamanla yaşamayı öğrenirsin Kimseye güvenmemeyi… Aynı hatalara düşmeye başlarsın Sonucu ezbere bilirsin Bir süre sonra geceleri Yatağınla boğuşmayı öğrenirsin Yorganına daha sıkı sarılmayı. Gecenin karanlığına, Tavandaki aynı noktaya alışırsın Zaman geçer devran döner Kendi başına kalmayı öğrenirsin Aslında kimsenin yanında olmadığını Sonuçlarını bildiğin hatalara düşersin yine Bir süre sonra olanları olduğu gibi Kabul etmeyi öğrenirsin Her şeyi öğrenirsin, alışırsın da Aynı hataya düştüğünde çektiğin acıya alışamazsın Ağır pişmanlık kokar çünkü Ama yine de elinden geleni yaparsın Çırpındıkça da biter gidersin Olanları olduğu gibi kabul edersin…. “Üzülme sakın.! Yaşayan ölülere yas tutulmaz..! ”
Havva YıldırımKayıt Tarihi : 1.3.2012 22:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli dost,
Sevgili şairim.
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Olsun ki;
Yolumuza ışık tutsun.
Kutluyorum+10 puanla
Selam ve saygılar şairime......
O'a esrarengiz ve karmakarışıklıkları bizler yükleriz sırtına farkında olmadan...
Halbuki hayatın hiç günahı yok...Hayatın içinde yaşakıkca farkına varırız bunların...
Tabi bu süreçte kayıplarımızın rakamsal hesabını sığdıramayız hesapmakinasına....
ve hihayet yenilğimizi çekeriz sinemize...yanılgılarımızın gülümser yüzleri bize düşer acısı....
şiir güzeldi sizi ve şiirinizi özden kutluyor yürekten alkışlıyorum....sevgilerle saygılarla selamlıyor iyi akşamlar diliyorum...
TÜM YORUMLAR (4)