Bir daha geçmem semtinden
Hatta ve hatta gidiyorum kentinden
Zamanla geçer acılar kendiliğinden
Yeter aşk; çek elini üstümden
Kimi sevdiysem, hep acı verdi
Anlatmakla bitmez aşkın derdi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yalnızlık ...
İnsanın kaderi gibi yapışır bazen.
Şiir çok güzeldi
Kutlarım usta
Çok teşekkür ederim. O sizin güzel düşünceniz!
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Üstadım!..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta