Zamanla Dostken Zamanla Düşman Olduk

Yaşanılan karanlık şeylere tecrübe demiş insanoğlu,
Bu yüzdendir ki kime versen elini, kaptırırsın kolunu
Dünyanın her gün kötü olması su götürmez bir gerçek.
Biliyorum ki kış kapıda. Çünkü bahar gelmiyor açınca tek bir çiçek

Bir saat ömürlü kelebek gibi hissediyorken kendimi göreceli her zamanda
Öbür yanım da teselli veriyor " ne kaldı şurada az daha sabret"
Tahminlerimin gerçekleşmesi asla bitmeyecek bir lanet.
Bu yüzdendir ki içimdeki çocuk daima kaosa hasret.

"Peki ne kaldı geriye ? " diye düşünürken gözlerin bir noktada kalması.
Sorunun cevabı mı acaba geçmişi düşünürken sadece yaşla dolması ?
Anladım ki mümkünmüş ölen her şeyin bir kafanın içinde yeniden doğması.
Bu yüzdendir ki tek dileğim, iyi anıların hak eden kişilerle kalması.