Sessizliğin delirdiği,
zamanın delindiği
bir anda
çizilmemiş yüzleri cümlelerin
dökülüyor avuçlarıma…
Ve
yüzüme serpiliyor
cümlelerin ahengi
benden kopup da…
ve
çığlığında annemin
ve dokuz kere
dokuz-yüz doksan dokuz anlarda
buluyorum kendimi
çığlık çığlığa
ve
henüz
bitmemiş
resmini
benliğimin,
biriktiriyorum
avuçlarımda…
Kayıt Tarihi : 27.6.2005 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
henüz
bitmemiş
resmini
benliğimin,
biriktiriyorum
avuçlarımda…
bir papatya gibi nerde bir avuç toprak bulsan orda yeşertiyorsun kelimeleri,ışıkla suluyorsun,sevgiyle
ve umutla.senin bahçende büyüyen kelimeler kendini şanslı sayıyor ne mutlu onlara
sevgiyle nazime hanım sevgiyle
TÜM YORUMLAR (1)