Zamanın Yaşlandıramadığı....

Zamanın yaşlandıramadığı
Bir duygularım kaldı bende,
Yılların bana armağanı
Çizgiler oldu, yüzümde.

Çaresiz olacakları beklemekten,
Her sevdaya bin umut eklemekten,
Yoruldu gönlüm erken
Belki de güne gün eklemekten.

Yağmursuz akşamlara gebe
Ruhum, çöl sabahları misali
Ben tutunmak istedikçe
Elimin altındaki her yıldız kaydı gitti.

Acılarda artık kimi bulacağını biliyor
Gelip gelip her hüzün beni vuruyor
Yaşananlar, yeniden tecrübem oluyor
Başım her gün biraz daha eğiliyor.

El pençe divan durmaktan usandı ruhum
Bir çift tatlı söz narına.
Kendini yormaktan akıllanmadı gönlüm
Yalancı dünyalar hayrına.
Tükendi gitti ömrüm,
Kader deyip, başımı vura vura.