Zamanın tespihi düşer elimden

O kadar kolay mıdır seni anlatmak sevgili? Yine de uğraşıp seçtim sözcüklerin içinden en kalem değmeyenlerini... hoyratça esen zamanın asırları çürüten küfüne boyun eğmeyenlerini... Biliyor musun, seni anlatmaya başlar başlamaz, biteviye akılla kavgada olan yüreğim yandı, yandı... ve bir seher vaktinin turkuaz rengi gözlerinde uyandı... ve işte bu hayattı, işte bu candı...

Aklım gölge arar, dimağım kurur,
Seni anlatmaya başlar başlamaz.
Gökçek kelimeler semâha durur,
Seni anlatmaya başlar başlamaz.

Sükûnetle çöker yerler önümde,
Sular boncuk boncuk terler önümde!
Bu nasıl bir sevda derler, önümde…
Seni anlatmaya başlar başlamaz.

Her seher vaktinde aşk filizlenir,
Elâ gözlerine girip, gizlenir.
Güzelliğin hece hece izlenir,
Seni anlatmaya başlar başlamaz.

Türküler dökülür sazın telinden,
Belki Köroğlu’ndan, Çamlıbel’inden…
Zamanın tespihi düşer elinden,
Seni anlatmaya başlar başlamaz.

Usulca uykudan uyanır düşler,
Bir gökkuşağında boyanır düşler,
Bütün kâbuslara dayanır düşler,
Seni anlatmaya başlar başlamaz.