Zamanın Teslimi Şiiri - Ümit Ay

Bir kadın var içimde
Ve içinde yıldızlı gök
Nasıl anlatacağım ona
Ölmenin sadece beyaz kefenden ve birkaç kürek topraktan ibaret olmadığını?

Mavi gökyüzünü kaplayan duman grisi bulutların iliklerimi ıslattığını,
Artık sevmenin eskisi kadar zevk vermediğini o yürekten ve cesaretten yoksun kadına nasıl anlatabilirim?

Alışıla gelmiş öpüşlerin izinden başka tadı kalmadığı,
Saçlarının rengi değiştikten sonra, kafamın üç numaraya kazılmış yalnızlığını nasıl anlatabilirim?

Bütün suçu zamana yıkıp, içimizde yeniden kurulamayan sevda alarmlarının sessizliğini,
Nasıl anlatacağım o zamana teslim olmuşcasına ve hatta ölmüşcesine yaşayan kadına...