ve sen;
telaşlı bir bahar mevsimi unuttuğun bir fotoğrafı kaybettiğin yerde yas
tutarak bekliyorsun…ellerine dokunmadan merhaba diyorum sana ve gözlerimi
kaçırarak nasılsın diye soruyorum, sense hala aynı yerde gözlerini kaybettiğin o
fotoğrafta arıyorsun, acemi bir gülüş geçiyor dudaklarının kenarından, özledim
demek isterken susuyor bakışlarım sana , kaybettiğin o gülen fotoğrafının yası
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Yüreğine sağlık lâl
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta