Zamanın tersine akan düşünceler

ve sen;

telaşlı bir bahar mevsimi unuttuğun bir fotoğrafı kaybettiğin yerde yas
tutarak bekliyorsun…ellerine dokunmadan merhaba diyorum sana ve gözlerimi
kaçırarak nasılsın diye soruyorum, sense hala aynı yerde gözlerini kaybettiğin o
fotoğrafta arıyorsun, acemi bir gülüş geçiyor dudaklarının kenarından, özledim
demek isterken susuyor bakışlarım sana , kaybettiğin o gülen fotoğrafının yası
ne zaman bitecek diye bekliyorum, bitmeyecek diyorsun, gözlerini yeniden
bilinmez uzaklara sürgün ederken…

Aynı ıslık sesinde aynı telaşla kanatlanan martılarla uçuyoruz en yakın çöplüğe,
belki orada bulurum diye umut ediyorsun tüm gücünle, beni de sürükleyip
ardından hala neden yüzüne bakmadığımı sormuyorsun bile..sabah olması
umurunda değil biliyorum, kaçıncı gece bu sen bile hatırlamıyorsun, kimsenin
unutmamak için parmağına ip bağladığı aşklardan geçiyoruz bir nefeste,adına
aşk dedikleri bir ince ipten düşüp kayboluyoruz seninle..

Ve ben;

Perdeleri çekiyorum üstüme, güneşi çoktan kovdum yeryüzünde ki
cennetimden, kalan sağların sağ kalma savasını destekliyorum yine bütün
meydanlarda alnımın tam ortasına yediğim z-amansız bir copla…aklıma geliyor
gece yarıları okuduğum karartılmış cinayet öyküleri ve amerikan filmlerindeki
iyi adamların kahramanlıkları, unutuyorum işte o an hem kendimi hem bende ki seni ve sadece unutulmaya yeminler ediyorum eski bir fotoğrafta yıllar sonra
gördüğüm yüzüme borçlu kalarak…

Z-amansız gidişlerin bastıramadığı çılgınlık anlarımdan biri..

Şimdi diyorum işte tam şimdi, kurgusal düşlerimden kanatlanıp uçan bir
serçenin umursanmayan yaşama telaşıyla şimdi diyorum, bütün bir ömrün sol
bestelerinde adımın geçmediği aşkları besteliyorum , notaların anlamsızlığı
kopuyor gitarımın sen telinden, bir daha deniyorum işte, şimdi diyorum, bir
melodi çıkıyor vurgun parmaklarımdan sabaha, s-an’a, mevsimden olsa gerek
bastırıyor çığlık gibi dağılan gülüşlerimi,kuş sesleri…

Ve Umut;

Bizi kör, sağır, dilsiz kılan yokluklara ya da varlıklara tüm gücümüzle
bağırıyoruz, umutla, olası bir depremden son anda kurtuluyoruz
kaybettiklerimiz zaten bize ait olmayanlardı düşüncesini sonsuza dek fırlatmak
üzere tanrıların yıkık tapınağına, yeni bir yolculuk diliyorum gecenin en son
anında tutunamayıp kayan yıldızlardan, ikimize…