Zamanin Terkisinde Şiiri - Önder Kurt

Zamanin terkisinde dört nala geçer yillar
Camlarin bugusunda isimler yazar yagmur
Bir nefeslik anlarda düsler kurar, efsûnkâr
Kirpiklerini eger bakar gözleri magrur
Zamanin terkisinde dört nala geçer yillar

Yelelerine dolar, ugultuyla bir rüzgâr
Bilinmedik diyârdan üstüne yürürken biz
Karanlik dehlizlerde el yordamiyla arar,
Uygun bir yol, bir rota, sonsuz bir kulvar, bir iz
Yelelerine dolar ugultuyla bir rüzgâr

Asilmasi imkânsiz, yüksek, yassi bir duvar
Oldugumuz taraftan algilariz sadece
Yeraltindan bir geçit, gerçekligi pek yorar
Pesi sira suâller... Epey çetin bilmece!
Asilmasi imkânsiz, yüksek, yassi bir duvar

Fâsit bir dairede yalpalar durur, esrik,
Bir kaçis yolu arar günyüzünde, karanlik
Fâni olmanin hazzi mesefalerde eksik
Menzillerde kaybolur, görüntüsü bir anlik
Fâsit bir dairede yalpalar durur, esrik.

Zamanin terkisinde dört nala geçer yillar
Asilmisim yulara, kaymasin ellerimden
Nâfile! Vakit geldi, geçiyor hep târûmâr
Son düzlükte, firârî ruhum göçer derimden
Zamanin terkisinde dört nala geçer yillar

Bir nefeslik anlarda düsler kurdu, efsûnkâr
Yelelerine doldu, ugultuyla bir rüzgâr
Karanlik dehlizlerde el yordamiyla arar,
Asilmasi imkânsiz, yüksek, yassi bir duvar
Yeraltindan bir geçit, gerçekligi pek yorar
Nâfile! Vakit geldi ve geçti, hep târûmâr
Zamanin terkisinde dört nala geçti yillar
Fâsit bir dairede yalpaladi hep esrik,
Fâni olmanin hazzi mesefalerde eksik
.
.
.
Zamanin terkisinde dört nala geçer yillar...

NOT: Bu ?iir MORTAKA Siir ve Kent Kültürü dergisinin 2006 Güz sayisinda yayinlanmistir.