Zamanın sürükleyip getirdiği bu yolda,
Yaşamı sevdiren bir tebessüm vardır.
Yaşanan hayatın her baharında,
Bir sonrakinin umudu vardır.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
yeni arkadaşım,şiirlerin mi desem dörtlüklerin mi?desem.bilimiyorum..bunlar bana yeni aşıkların msjları gibi geldi.daha uzunca ve güzelce şiirlerin warsa okumaktan zewk duyarız...başarılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta