Zamanın silgisinde mazi tozları

Yürek-nefes bir bütün, bahçesinde kan gezer
Can damarın yoldaşı, gezerken yâre benzer.
Canı dile bağlayan, mânâ "sen" aşklarıdır
Asil gözden damlayan, yorum "ben" yaşlarıdır.

Hece hece dizersin, sazlı-sözlü söylersin
Edebiyatın aşkı şiir yazmak uğruna...
Bir hitap ufkunda sen, mısra mısra melersin
Eğlenmezlerse derler, bu da şiir mi be ya.

Kalem yazar göz okur, kelâm pazar söz olur
Kâlpten kâlbe yol bulur, âşık söyler meşk olur.
Asil kâlpten çağlayan, aşk ilham zamanıdır
Asaleten yazılan, renk yaprak kelâmıdır.

İlham gelir okursun, gündüz-gece yazarsın
Edebiyat âşığı şair olmak uğruna...
Bir kitap ufkunda sen, yoksul yoksun benzersin
Beğenmezlerse derler, bu da şair mi be ya.

Nerde bülbül-gül aşkı, hani söyleyen diller?
Her sonbaharda biter, süpürür gün çöpçüler.
Hep mezara gömülür, etlerin aşk yalanı...
Toprak toprak örtülür, kemiklerin masalı.