Zamanın Sarmalında

Acımasız, yaman
Hovarda kör bir cellattır zaman
Yıldızlar yağar
Sular, şehirler, ovalar yanar
Işık seline batar
Zengindir uhrevi şafaklar
Sedefli bir orak gibi
Karanlıkları biçer balkıyan aydınlıklar
Gözleri, tinleri, pırıl pırıl düş seli
Hergün yarınlar
Uyanır sıralı, sırmalı sabahlara
Yılan kayar, su akar
Renk cümbüşü
Siyah, inci çakıl taşları
Et gibi yumuşak
Yeşil yosunları okşayarak
Bir tren, bir vapur kalkar
Kara dumanlar, keskin kokular salarak
Yüreklere ziyan
Acı acı inleyen siren sesleri
Mendiller çoktan ıslak
Uzun uzun el sallar boşluğa bakanlar
Aranır, çırpınır, kıyameti koparır bir martı
Düşlerinin resmini çizer
Masum, yitik maviliklere
Çıldırır deniz, döver kıyıları
Azrail suratlı kışlar bahara
Ağaçlar meyveye
Doğumlar- ölüme çıkar
Acı emeğin, helal ekmeğin
Tutkalsı ağırlığı düşer
Yorgun günün, solgun güneşin üstüne
Kaygılı, terli, ekşi
Akşam yelinin ezgi seli
Varlığın, yaşamın devinimi
Umursuz zamanın sonsuzluk sarmalında