Zamanın Ruhu I Şiiri - Tunga Eralp

Değişti diyorlar zamanın ruhu,
Geceler gündüze döner mi bilmem,
İnsanlık unutmuş Tufan'ı, Nuh'u,
Çağlarsa bir daha siner mi bilmem.

Adalete kir, pas bulaşır olmuş,
Kardeş kardeş ile dalaşır olmuş,
Akıllar havada dolaşır olmuş,
Silkinip başlara iner mi bilmem.

Anlaşılan devir yalanlar devri,
Mazlumun hakkını çalanlar devri,
Elin mahremine dalanlar devri,
İt itin sırtına biner mi bilmem.

İsyancı ve asi bir çeri gibi,
İpinden boşanmış serseri gibi,
Yalanın, dolanın neferi gibi,
Yaşayan sevmeyi dener mi bilmem.

Masum gözlerdeki yaşlar çoğalmış,
Başlarına yağan taşlar çoğalmış,
Gerçeğe hor bakan şaşlar çoğalmış,
Yalancının mumu söner mi bilmem.

Ara ki bulasın sadakat özde,
Her çeşit kaypaklık okunur gözde,
Aşklar şöyle böyle, sevdalar sözde,
Kalplerin sızısı diner mi bilmem.

Kim derdi ki Tanrıdağ'ın börüsü,
Gün gelip olacak yobaz sürüsü,
Çok başkaymış ceddimin öngörüsü,
Lâkin cehaleti yener mi bilmem.

Ülküler kaybolmuş, yitmiş beşerde,
Boşa arar olmuş bak hayrı şerde,
Sor ki nice olur hâli mahşerde,
Alınlar sararıp göner mi bilmem.