İnsanlığa ayar ettim kendimi
Surat asık yüzler yüze hor baba
Utancımdan açamadım derdimi
Kulu kula sattırıyor var baba
Büyük küçük birbirini saymıyor
Eğik başın kulakları duymuyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
