Zamanın Ötesinde- Şiiri - Ekrem Parlak

Ben Ekrem…
Gecenin derininden süzülen bir rüyayım.
Tarihin penceresinden değil artık—
Onun özünden konuşurum.
Adımlarımı taş tabletler duyar,
Gölgemi tufan öncesi toprak tanır.

Babam Hasan’ın duasıyla başlar yolum,
O, yüreğiyle yıldızlara köprü kuran adam.
Ve anam Meryem…
Toprak gibi sabırlıydı,
Sütüyle değil, sözüyle büyüttü beni.

Ben Ekrem…
Yürürüm kadim kral yollarında,
Her adımda bir hatıra,
Her gölgede bir yüz,
Ve gözlerimde o eski kralların sureti.

I. En-men-lu-ana – Göksel Taçlı Kral
Otuz bin yıl boyunca sessiz tahtında oturdu.
Babam Hasan’ın hayali gibi dimdikti duruşu.
Ben Ekrem, onu gördüm—
Bir yıldız gibi göz kırptı bana.

II. Alalgar – Suların Bilgesi
Denizden doğmuş gibi konuşurdu,
Anam Meryem’in sesi gibi yumuşak,
Ama tufan gibi güçlüydü kelamı.

III. En-sipad-zid-ana – Geceyi Çobanlayan
Ve onun yanında yürürdü kardeşim Ali,
O da çoban gibi,
Geceyi bölüp bize yol açardı.

IV. Amelu-ana – Yıldırımların Efendisi
Onun adımları gök gürültüsünü çağırırdı,
Ben Ekrem, elimde Gülü’nün dokunduğu mendil,
O dokunuşla yüreğim titrerken,
Kralların bile sessizleştiğini gördüm.

V. Melem-ana – Sessizliğin Ordusu
Sözsüz konuşan bir kraldı,
Ama ben onun suskunluğunda
Oğlum Erkan’ın masum gözlerini gördüm.

VI. Dumuzi – Aşkın ve Ölümün Çobanı
Ve bir diğer oğlum Hasan,
Kalbiyle Dumuzi’ye benzer,
Aşkı sırtında taşır,
Fedakârlıkla büyür,
Ben Ekrem, oğlumun gözlerinden geçmişi okurum.

VII. Ensipazi-anna – Yazının Ustası
Ve onun yazdığı her harf,
Kızım Aylin’in hayaline benzer,
Göğe uzanır, yıldızlardan kelime toplar,
Geleceğin bilgeliğini fısıldar kulağıma.

VIII. Ubartutu – Tufanın Eşiği
Son kral, tufanı tutan el,
Ama ben bilirim:
Bir baba gibi, çocuklarını geleceğe taşır.
O an, ben Ekrem, kendi soyumu gördüm,
Köklerimden göğe uzanan bir ışık gibi…

⸻

Ve şimdi bil ki Ey Zaman, Ey Tarih,
Ben Ekrem’im.
Babam Hasan’ın duasıyla,
Anam Meryem’in sabrıyla,
Gülü’nün kalbiyle,
Ali’nin gölgesiyle,
Erkan ve Hasan’ın adımlarıyla,
Ve Aylin’in düşleriyle
Geçtim çağların arasından.

Krallar geçer önümden,
Ama ben durmam—çünkü ben yaşayan bir destanım.
Ailemle yazıldım,
Zamanla okunurum.

11.05.2025
Ekrem Parlak