Zamanın mazideki sayfaları!

Mustafa Cilasun
4155

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Zamanın mazideki sayfaları!

Tenha bir köşede halimleyim
Ve bir telaş içindeki koşturanların şahidiyim
Ne dertleri var, hangi gaileye hasret duyar ne bilirim

Ürperti içinde yemlenen
Güvenlik içinde su içen güvercinler içindeyim
Nefesin idrakinde miyim kalbi itminanlığı merak ederim

Sıhhat içindeki nefesin
Hakikat aşkıyla ritmeden güle hasret kalbin
Nedenler içindeki tahkikin akli muvazenenin takibindeyim

Uzaktan aşina olduğum
Ve fevkalade sefilliğine şahit olduğum ihtiyar
Mütebessim bir duruşla, her ne kadar yavaş adımlasa da

Bana doğru geliyordu
Bakışlarında, sakin adımlarında vakar vardı
Sırtında sallanan ve kolun yordamıyla kollanan heybe ardı

Yaklaştıkça yaklaşıyor
Adımları sıklaşıyordu, o vakit içim burkuldu
Ve bilmediğim bir kuşku her yanımı kuşatmıştı ürperti andı

Birden ayağa kalktım
Âdemi hakikatin selamını aldım ve o an rahatladım
Sanki biraz bakımsızdı ve adeta sakin sokakların erbabıydı

Konuşmak için uğraştığında
Tek tük dişi kalmıştı yorgun ve solgun ağzında
İşte her ne muradı varsa, oturmuştu fakirliğin sağanağına

Elini dizime ve torbasını
Büyük bir ihtimamla yanı başına hazla koydu
Gözlerinde şahit olduğum muazzam bir derinlik yayılıyordu

Cezbeden bir nefes olmuştu
Kelamı kemaliyet içinde zikrine de başlamıştı
Zaman onun için her vakit andı ve kan hakikati için akandı

Çok az ve fakat sakin konuşuyor
Yanındaki torbasına uzanarak içinden çıkarıyordu
İki parça ekmek ama hayli bayatlamış olunca suyu arıyordu

Dayanamadım ve suyumu uzattım
Gözlerime dikkatlice baktı ve tebessüm ederek
Aldığı su şişesini bayat eğmeğin üzerine ihtimam az boşalttı

Yumuşayan parça ekmeği
Öncelikle bana doğru uzatarak ikram etmek istedi
Hayli şaşırmış olduğumdan teşekkür ettim ve geriye çekildim

Bakışların değiştiğini anladım
O an kendi adıma ve zavallılığıma fevkalade utandım
Nihayetinde bende bir kandım, bir muvazene içindeki candım

Varlık adına kişiliğimin
Ar babında hiçliğimin, an katında fakirliğimin sancısıyla
Ve büyüyen iç sıkıntısıyla, âdemden adamlığa uzanan o acıyla

Zamanın mazideki sayfalarını
Bir bir önüme açan nazarları fark edince titredim
Takatimin acizliğini fark ettim, düşünmek adına çok hederdim

İhtiyar ve fakir amcanın
Ceketinde ki alel usul dikilen yamalıkları fark ettim
Adeta çuvaldızla dikildiğini yakinen gördüm, nedense imrendim

Kişiliğimi, nefsi kimliğimi
Kat kat takiyyelerle alaladığım hiçliğimi o an gördüm
Her çarede ve yanılgılarda ve hatta maslahatımda ilmi siyaseti

Çıkarlarıma hasrettiğimi gördüm
Kelamı, dostluğu ve her varlığımın sancısını yaşadım
Ruhi hastalıklarım ve kalbi lekelerim beliriyordu gözümün önüne

Kendimden geçmiştim
Sefilliğime refakat ettim lakin yine tektim
Yanıma gelen ihtiyar amca ne zaman gitmişti hiç fark etmedim

Mustafa Cilasun
Kayıt Tarihi : 3.11.2008 13:33:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mustafa Cilasun