Kıyısında Beklerim Zamanı

Avlunun köşesinde unutulmuş bir küp,
içinde zamanın kuruttuğu anılar.
Ne bir damla ses, ne bir yankı,
Yalnızca soğuk bir gökyüzü,
Ve çatlamış dudaklarda suskunluk.

Buz kırağı sofrasından
bir gölge gibi çekilmiş kenara
sıcak günlerin hatırası.
Kimi kaybetmiş sesini,
kiminin yüzü yok artık.

Geçmişin kırıntıları,
buruşuk bir mektupta
unutulmuş sözcükler gibi
kanatır zihnimi.
Zaman soluk bir rüzgârla
savurur geriye ne varsa,
heybesindeki anlamsızlığı.

Bir tek kokun,
bütün kayboluşlara inat
sığınağını bulur tenimde.
Ellerimde kırışan günlere bakıp,
kıyısında beklerim zamanı.