Senin yokluğunla büyüyen bir zaman var içimde.
Her şeyin yerli yerindeymiş gibi göründüğü, ama hiçbir şeyin yerinde olmadığı bir çağdayım artık.
Gözlerin yok…
Ama bakışların hâlâ duruyor üzerimde, bir duvar saati gibi, hep aynı zamanı gösteriyor:
Benim çocukluğum.
Senin varlığın.
Ve dünyaya ilk güvendiğim kucak.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta