Zamanın İki Yüzü Şiiri - Mustafa Vargel

zamanın iki yüzü

özledim;
annemin çayını,
babamın varlığını
illa sevgili mi olmalı
bana göre hepsi aşktı
zaman dertlere ilaçsın
tamam ama
varolanı da öğütüyorsun
hangisi gerçek yüzün seni tanıyamıyorum
seninle hafifleyen acılarımı tekrar yık üstüme
hem de daha şiddetle
karşılığında benden aldıklarını istiyorum senden
gençliğimi değil kendimi değil
el öptüklerimi
uğruna hergün öldüklerimi
dirilt anılarımızı hadi
bekliyorum...