Kendine esaslı bir put edinmiştin.
Onu iyice süsleyip püslemiştin.
Cilalayıp parıldatıp allayıp pullayıp,
Bir iyice yüceltip yüreğine yerleştirmiştin!
Kimseye ona laf ettirmiyordun.
Özel olarak yasalarla koruyordun.
Karşısında secde edip,
Onun için en üst perdeden uluyordun!
Ve hiç bir İbrahim’i beklemiyordun.
Çünkü bunun için çocukları zehirliyordun.
İbrahimler yetişmesin diye,
Putunu okulların başköşesine koymuştun!
Ama hiç beklemediğin o adam geldi.
Putuna sarsıcı çok etkileyici laflar etti.
Kalbini çok fena incitmişti.
Sözleri tamda ciğerine işlemişti!
Ona karşı çok büyük hınçla doldun.
Tüm öfkeni kinini ona doğrulttun.
Engelledin her platformda,
Görmezden duymazdan geliyordun!
Çok büyük cehaletin içine düşmüştün.
Allah’ın Aslanını karşında görünce,
Uzaklaştın ondan doludizgin.
Tam bir yaban eşeğine dönüşmüştün!
Fakat yetişti peşinden Allah’ın Sevgilisi.
Baltasını tüm gücüyle sevdiğinin üzerine indirdi.
Yıktı yerle bir eyledi dünyanı.
Parçaladı putunu Zamanın İbrahim’i!
Enes Muhammed
Kayıt Tarihi : 26.12.2025 07:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Böyle iken onlara ne oluyor ki âdeta aslandan ürküp kaçan yaban eşekleri gibi öğütten yüz çevirip kaçıyorlar." Müddesir suresi 49, 50 ve 51. ayet meali!
