Zaman,
Tanrının verdiği
Hızının en son limitinde
Dönüp gitmekte
Görünmez bir feleğin
Ölçülmez çemberinde...
Zaman,
Hızının son limitinde
Yarattığı uygarlığı
Kah göklere yükseltip
Kah yerlere gömdükçe
Kocaman bir telaş oluşmakta
İçimizdeki çemberde...
Zaman,
Bir gök cismi gibi
Yörüngesinden çıkar giderse
Ya yanıp...ya çarpıp...
Yokluğa dönüşürse
Feleğin çemberinde
Ne olacak halimize...
Oysa biz,
Ne zaman çıksak
Zamanın çemberinden
Dönüp kendi yörüngemize
Huzurların en güzeli
Doğar hep içimize...
Fikret Turhan-Yalova,
15.02.2015
Kayıt Tarihi : 15.2.2015 17:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!