Özlemini koydum masaya
söyleyemediklerimin yanına
ellerime ayaz vurdu.
Adını sayıklamaktı,
bir kanat çırpışına
takılı kalmaktı özlemek.
Üstüne titrediğim göz bebeği zamanın
üşünecek havalar değil bunlar.
Şimdi gözlerinin değdiği boşlukta sımsıcak
gülümseyişlerinde ışıl ışıldır hayat.
Sen yüreği mavilendiren çiçek
geldiğin yere sevda ekilecek
seni sevmek biçilecek.
Kayıt Tarihi : 3.8.2006 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!