Zamanın Fotoğrafında Şairin Silik Bakışları

bir harita rehberliğiyle dalıyorum
korkunun sisli arazilerine
dilimde dolanan dualar
gazel okuyan bir sarhoş umarsızlığıyla
terk ediyorlar hayatımın koridorlarını
ki terk edildikçe çoğalıyorum
kayboldukça
daha bir okşuyor ruhumu suskunluk

evet bir haritadan bekliyorum
kardeşlerimle çekilmiş fotoğrafta
bakışlarımı bulmayı
belki korkuyorum göreceklerimden
belki tekrar unutacağım aydınlığı hecelemeyi
her ne kazanmışsa bilincim yaşamaktan
donmuş bir zamanın uçurumunda
kanatlanacak ölümün sınırsız bahçelerine

tepeler aşıyorum fotoğrafta
zirveler un ufak olup
seriliyor adımlarımın önüne
sadece bir şair çıkıyor karşıma
bir şair üzerinde bulutlar taşıyan
gözlerinin önünde milyonlarca yılın hazinesi
elinde kelimelerden anahtar
bir şair şiiri yaşayan
zamanın fotoğraflarını çekebilmek için
kendinin uçurumlarında turlar atan