Bir yıldız düştü içime,
ecel gibi keskin, karanlık.
Zaman çıldırmış bir nehir,
akıtır sevdayı da, hüznü de.
İnsan,
belki bir gölgedir yalnızca,
haşa, vuslatı yalan sanan.
Dertli bir boşlukta asılı şimdi,
her nefes bir hüsran bestesi.
Fasıl biter mi,
uzar mı geceye?
Kim bilir, yıldızlar suskun,
zaman bize küskün.
Sevda,
ellerimizden kayan bir hayal,
ecel gibi,
ama yine de inanırız ışığa.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!