Zamanın farkında olmayanlara

Zaman Daralmakta

Zaman geçiyor,
Zaman daralmakta yar.
Yollar kıvrıla,
kıvrıla zaman,
Zaman aralara ayrılmakta.
Hiç arzulamadığım kadar seni arzularken,
Akşam üstü, gece yarısı,
Sabah ezanlarında, şafak sökerken,
Sarhoşun, berduşun
Nihayet evine dönerken koyu sohbetten uzaklaşıp,
seher yıldızı elveda derken geceye,
Sis her zamanki gibi çekilirken evine,
Seni aradım,
Seni sordum pencereden sarkıp sokaktaki aylaklara,
Güne geceye sabaha,
'' Heeeey! neredesin zaman daralmakta! ''
Yarın üzerime mezar taşı şehveti ile gelirken,
Bütün yapraklar sararmakta,
Yangınlar sönmekte penceremde,
Her gün biraz daha kederli,
her dakika daha sabırsız geçmekte,
Banklar teker teker sönmüş umutsuz ruhlarla dolmakta,
Ruzgar sokakları,dar araları zabıt eder gibi dolanmakta,
Telaşlı bir gün daha geçerken bu diyardan,
Tüm çaresiz gözlerde akşam olmakta,
Soğuktan donmuş küçük ellerde,
Hayali sükuta uğramış kırık kalplerde,
öpüşmek için tutuşan kavruk dudaklarda,
yar neredesin! akşam olmakta!

Zaman daralmakta

Harun Kaya

(c) bu şiirin her türlü telif hakkı şairine ve / veya temsilcisine aittir