Zamanın Esiri Şiiri - Savaş Barha

Bizim zihnimiz hep dünün esiri oldu. Dünün güzelliklerinden yarını düşleyemedi. Bugünlerini dünlerle geçirdi. Yarınımız hep dünler gibi yaşlandı. Biliyoruz, yine yarınlarımız dün gibi hüzün dolu geçecek. Yazgımız böyle anlaşılan.

Evet, son belli. Gelişimiz de gidişimiz de evvelde kalacak. Adımızın yazıldığı kağıtlar sararacak, mektuplar kaybolacak, şiirler unutulacak, gözyaşları ziyan olacak. Mutlak bir varlık içinde hiç olmamış gibi yok olacağız.

Ne pencerelerde kavuşan avuç içlerimiz hatırlanacak ne yollar kapatan karlı kışlarda caddeler boyu el ele tutuşmalarımız. Bizi hatırlatan her şey unutulacak. Bir saniyesi dünyalara bedel olan anılar artık anılmayacak.

Koca koca kavaklar devrilince sarsılan yer gibi sarsılacağız. Lime lime olmuş gençliğimiz gibi her yanımızı toz toprak kaplayacak. Benliğimiz tanınmayacak.

Korkular, umutlar, bekleyişler, düşler, tereddütler, hayaller, kırgınlıklar, aşklar... Ne varsa geride kalacak. Zamanın esiri olan ruhlar çürümüş bedenlerde hep yarını bekleyecek, ama yarınlar asla gelmeyecek.