Düşe kalka yürürken dikenli yollarda
Yegane sermayem hayır dualarıydı
Sıla özlemi çektiğim uzak diyarlarda
Yüküm ağır , bedenimse bir başınaydı
Fark etmeden oldu melun alışkanlığım
Kalabalıklarda dolaştım bir başıma
Görülmesin diye heybetli yalnızlığım
Elveda dedim giden her yeni yaşıma
Sebepsiz hüzünlenirdim o sabahlarda
Mağrur bakışlarım herkesi yanıltırdı
Mütemadiyen geçtiğim o sokaklarda
Her geçen gün bir öncekini aratırdı
Bi çare hayat mücadelesi verirken
Olamazdı , olmadı fevri çılgınlığım
Kışa dönmüş gönlümün buzları erirken
İşte o zamanlardan miras yılğınlığım
Yenildikçe büyüdü benim zaferlerim
Akıntıya karşı yüzdüm derin sularda
Zamana yenik düşmüş yitik hayallerim
Belkide kavuşuruz başka baharlarda
Kayıt Tarihi : 26.6.2017 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar sonra gittiğim İstanbul da inşaat halindeyken sürekli önünden geçtiğim bir otelde kaldığım esnada yılların benden neler çaldığı gördüm.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!