Zamanın En İnce Dalında

Körfezde terk edilmiş bir balıkçı teknesi
Yorgun,bitkin,yıpranmış
Tam karşısında bir baraka
Terk edilmiş,soğuk ve yağmurdan ıslanmış
Sessiz sessiz seyrediyorum onları
Bir melodi şeklinde geliyor yalnızlıkları

Deniz aklınca tokat atıyor körfeze
Barakayı yerinden oynatacak bir rüzgar esiyor
Gökyüzü ise tam anlamıyla kan kusuyor

Öylesine bir ortam ki
Yaprak dökecek ağaç yok burada
Çığlığında sessiz harfler olan bir kişi
Bu günün ağırlığı var damarlarında
Tam anlamıyla bir korku etrafında
Zamanın en ince dalında tutunmaya çalışıyor hayata

Bir tarafta kaçışan kedi yavruları
Korkmuş,heyecanlı,telaşlı
Diğer tarafta ise
Yelpaze gibi açılan paslı baraka kapıları

Yeryüzü gökyüzü sanki mahşer vakti
Korku,telaş,kargaşa daha çok gösteriyor kendini
Birdenbire bir çığlık duyuluverdi
Zamanın en ince dalında tutunan o kişi
Bir anda yok oluverdi

Umulmadık bir gün olabilir bugün
Her yerde bir telaş, bir koşturmaca var