Zamanın Elleri Şiiri - Tamer Arabacı

Zamanın kocaman elleri
Boynumda ezeli
Kime anlatsam
Neye konuşsam
Paramparça nefesim
Hayat dediğim zırdeli
Neyi düşünüp
Nasıl yaşasam
Ödenmiyor bedeli.
Bilmem kaç yüzyıl oldu
Nerede unuttum ben sevmeyi
Aldığım nefesi verebilsem
Nedensiz yollarda
Titreyen dizlerimin üzerine
Düşebilsem…
Kırıp kapıları
Mazi kokulu odalara girebilsem
Ah be iki gözüm!
Sonu daha kötü ne olabilir ki?
Velev ki kırdırıyoruz
Vadesi gelmeden bu çeki
Yağmur kokulu toprakla
Randevumuz var
Bir gün hepimiz gibi

Zamanın amansız elleri
Hala boynumda
Bazen soluğum kesilir
Bazen de bırakır gibi
Ne duyduklarım
Ne gördüklerim
Bildiklerimi teyit etmiyor
Yine de yaşanası
Ömre pahayı aşk biçiyor.
Yarınlar dünden bakiye ise
Söylenecekler yarım
Hayaller eksik
Gönüller yalan oluyor.
Ve öyle bir an geliyor
Sevgili diye bildiğin
Arzulanan huzur
Aranan mutluluk
Buram buram Ecel kokuyor…

19.03.2015