Zamanın Donuk Yüzü! Şiiri - Eyüp Aytimur

Süzmeye yeniden yalın ayak sofraları
Sırtlayarak koştum bütün hatıraları
Denk gelişim değil bu yaban atlarla
İlk defa yahut olmayacak
Son bir kez kulağımda kıraatlarla
Oysa zaman, mefhumu yitik
Düşleri kararmış ve yalın, yapyalın
Süreğen kimseler bir el selamında
Yahut odacıklarım mesken şimdi
Arzular artık her nefes alışımda
Daha da mefhumuna esir bir divaneyim
Zamanın donuk yüzü!
Yapayalnız haykırışlarla bir viraneyim.