Zamanın Donduğu An Şiiri - Zeliha Ural

Yıllar sonra çıkmıştın karşıma
Zaman neler alıp götürmüştü.
Sadece tanıdık olan o göz,
Baktıkça aman Allahım
Hiçbirşey değişmemiş gibi
Canlandı mazi
Konuşamadık şey dedik
Zaman durağandı.
Tanıştırdın eşim ve çocuklarım
Soramadık bile hep o ürkek bakışla
Ya sen?
İşte göründüğüm gibi.
Sen hep aynı sen diyordun,
Tevazuyla.
Yargılayamadık hiçbirşeyi
zamanın durduğu o onda.