Zamanın Ötesinde Şiiri - Özlem Saba

Göremez yıldızları erken uyuyanlar...
Ve dokunmaz teni güneşe geç kalanların...

Duymaz rüzgarın şarkılarını
Sağır olanlar

Ve ilişmez dolunaya gözleri korkakların
Söner yakamozlar...

Katmaz ki deniz coşkusuna
Erken büyüyenleri.

Ve uyamaz dansına hayatın
Ritmi kaçıranlar...

Bilmez ki sevmeyi hiç sevilmeyenler

Duymaz kokusunu bir çiçeğin
Nefesi kötü olanlar

Okşamaz bir kedinin başını
İçindeki canavarı boğmayanlar.

Ve bir kıymık gibi batınca aşk canına
Kaçmaz, sızlanmaz çocuk gibi adam olmuşlar

Ayırmaz ki hiç canından
Bir anne şefkatiyle, sarar sevdiğini kadınlar

Büyütür bağrında yaşamı
Bilir bunu adem olanlar...

Vakit denilen şey;
En büyük yalanıdır hayatın

Sevgiye geç kaldığı görülmemiştir ki hiç onların
Zamanın dışına çıkmışlar...