Zamanın çocuklarıyız,
Her daim gözümüz istekli,
Her daim gönlümüz hevesli.
Zamanın çocuklarıyız,
Hayallerimiz bir o kadar büyük,
Adımlarımız olabildiğince küçük.
Zamanın çocuklarıyız,
Sözümüz sözlerimizin üstünü gölgeler,
Nefsimiz vicdanımızda nağmeler besteler.
Unuttuk belli ki,
Misketlerin güzelliğini,
Oyunlardaki arkadaş neşesini.
Ne gariptir ki,
Biz küçükken büyüdük.
Ve ne acıdır ki,
Biz büyüdükçe küçüldük.
Kayıt Tarihi : 9.10.2021 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!